Για την επίθεση στον "Στολίσκο της Ελευθερίας"

Το τρομοκρατικό κράτος του Ισραήλ χτυπά δολοφονικά το κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

Σήμερα τα ξημερώματα ο ισραηλινός στρατός επιτέθηκε με πραγματικά πυρά στα πλοία της διεθνούς αποστολής αλληλεγγύης «Στόλος της Ελευθερίας» που προσπαθούσε έμπρακτα να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας, μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια.

Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης, που εξαπολύθηκε ενόσω η νηοπομπή βρισκόταν σε διεθνή ύδατα, ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία και τον τραυματισμό δεκάδων ακτιβιστών μελών του κινήματος Ελεύθερη Γάζα, η αιχμαλωσία εκατοντάδων και η αρπαγή των πλοίων τους.

Με αυτή την άνανδρη δολοφονική επίθεση και πειρατεία του κράτους του Ισραήλ γράφτηκε ακόμη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του σύγχρονου παγκόσμιου πολιτισμού.

Ο απάνθρωπος αποκλεισμός της Γάζας είναι παράνομος, οδηγεί στην πείνα και το θάνατο αθώους ανθρώπους, προσβάλει τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η «ανοχή» της «διεθνούς κοινότητας» και ιδιαίτερα των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Όλοι αυτοί φέρουν την ίδια ευθύνη γιατί στηρίζουν δεκαετίες τώρα την πολιτική της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού.

Ευθύνη φέρει και η ελληνική κυβέρνηση η οποία παρακολουθούσε απαθής, κρατώντας επί της ουσίας ίσες αποστάσεις, την πολεμική επίθεση εναντίων και ελλήνων πολιτών που συμμετείχαν στον «Στόλο της Ελευθερίας» και την κατάληψη ελληνικών πλοίων μέσα στα διεθνή ύδατα. Η στάση αυτή δεν μας εκπλήσσει, καθώς το ελληνικό κράτος σύρεται σε συμμετοχή σε ΝΑΤΟ και Ευρωστρατό, εξυπηρετώντας πολιτικές του κεφαλαίου, των ΗΠΑ και της Ε.Ε.

«Κατόπιν εορτής» (μετά τη σφαγή) αναγκάστηκε να διακόψει τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις που πραγματοποιούσε με τον ισραηλινό στρατό, την ίδια στιγμή που αυτός διέπραττε ένα ακόμη έγκλημα.

● Καταγγέλλουμε τη δολοφονική επίθεση του ισραηλινού κράτους

● Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων και την επιστροφή των πλοίων

● Να σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας

● Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό

● Ενίσχυση του διεθνούς κινήματος συμπαράστασης

● Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Κείμενο - Απεργία 29 Μαΐου 2010

ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΑΓΩΝΑ

Έχουμε μπει ήδη σ’ ένα νέο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Το Μνημόνιο που επιβλήθηκε από την τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, υλοποιείται πρόθυμα από την κυβέρνηση και στηρίζεται από ΝΔ-ΛΑΟΣ και όλους τους παράγοντες του συστήματος, οδηγεί με γοργούς ρυθμούς ευρύτερα λαϊκά στρώματα στη φτώχια, την ανεργία και την εξαθλίωση.

Ζούμε πλέον καταστάσεις που τις είχαμε αφήσει πολλές δεκαετίες πίσω. Και το σπουδαιότερο, το μέλλον για μας και τις επόμενες γενιές φαίνεται πολύ πιο σκοτεινό και βάρβαρο από το παρόν.

Στο όνομα της κρίσης, του χρέους και των ελλειμμάτων, καλούνται όλοι οι εργαζόμενοι και κυρίως οι νέοι, να απαλλοτριώσουν το στοιχειώδες δικαίωμά τους, να εργάζονται και να ζουν αξιοπρεπώς.

Και καλά, εμείς στην Ελλάδα «καταναλώνουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε», αλλά και στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αγγλία, το ίδιο κάνουν όλοι οι εργαζόμενοι και τους μειώνουν τους μισθούς, τους αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, τους αφαιρούν εργασιακά δικαιώματα;

Ναι, σε όλες τις χώρες οι εργαζόμενοι κάνουν ακριβώς τα ίδια!! Παράγουν όλο τον πλούτο της κοινωνίας, πλούτο που τον κλέβουν συνεχώς οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, οι μιζαδόροι …. και οι κυβερνήσεις τους. Και για να συνεχίσει να γυρίζει μ’ αυτό τον τρόπο ο τροχός του κέρδους τους, φορτώνουν τα βάρη της κρίσης τους στο λαό και τον μετατρέπουν σε ένα απλό εργαλείο χωρίς δικαιώματα και κατακτήσεις.

Αυτή η αλυσίδα πρέπει να σπάσει!! Και δεν μπορεί να σπάσει αλλιώς παρά μόνο με την οργανωμένη αντίσταση, τον παρατεταμένο ταξικό αγώνα.

Δεν υπάρχουν περιθώρια «συζήτησης» και «συνδιαλλαγής». Δεν υπάρχουν «λύσεις» που δεν τις έχουν σκεφτεί και μπορούμε να τις «προτείνουμε». Το χάπι της «διαφάνειας» και τις «τιμωρίας των κλεφτών και φοροφυγάδων» που μας πλασάρουν, δεν είναι χάπι θεραπείας, αλλά χάπι αποκοίμισης. Οι «κλέφτες», οι προηγούμενοι, οι τωρινοί και οι επόμενοι είναι απλώς μια όψη αυτού του συστήματος, που έχει βαθειά στο μεδούλι του την κλεψιά, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Πρέπει να τελειώνουμε με τις αυταπάτες, πριν μας τελειώσουν αυτοί!!

Ο δρόμος είναι δύσκολος και μακρύς. Η χρόνια επικράτηση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, η πολιτική της «κοινωνικής ειρήνης», της συνδιαλλαγής και της υποταγής που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, έχει ξεδοντιάσει το εργατικό κίνημα.

Όμως ο αγώνας δεν είναι απλώς θέμα θέλησης. Είναι κυρίως προϊόν ανάγκης. Και σήμερα ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που σαρώνει και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, είναι τόσο αναγκαίος που δεν μπορεί να πάρει αναβολές. Και δεν παίρνει αναβολές!!

Το δείχνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες οργισμένοι διαδηλωτές στις 5 αλλά και στις 20 Μάη. Το ζωντάνεμα και ο συντονισμός σωματείων βάσης, οι επιτροπές αγώνα και οι πρωτοβουλίες που στήνονται σε εργασιακούς χώρους, γειτονιές και επαρχιακές πόλεις.

Αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, αντίσταση και αγώνας, μέσα από απεργίες και διαδηλώσεις, αυτός είναι ο δικός μας δρόμος, η δικιά μας διέξοδος.

ü  Επόμενο ραντεβού, το ασφαλιστικό. Σημεία συνάντησης, τα σωματεία, οι δρόμοι, οι πλατείες. Στόχος η ανατροπή του. Και συνεχίζουμε ….

ü  Για την ανατροπή του προγράμματος βαρβαρότητας

ü  Για να φύγει το ΔΝΤ και η ΕΕ από τη χώρα

Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης

Κείμενο - Απεργία 20 Μαΐου 2010

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Η ολομέτωπη επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι δυνάμεις του κεφαλαίου, ενάντια στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, εντείνεται με το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Η σύνταξη, σαν κοινωνικό δικαίωμα, καταργείται και μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση του κάθε εργαζόμενου. Η επίκληση της «χρεοκοπίας» των Ταμείων είναι απλώς ένα πρόσχημα.

Όπως πρόσχημα είναι η επίκληση της «χρεοκοπίας» της χώρας, για την κατάργηση του 13^ου και 14^ου μισθού, της 13^ης και 14^ης σύνταξης, τη μείωση των επιδομάτων στο δημόσιο, το πάγωμα των μισθών και συντάξεων, τις συνεχείς αυξήσεις του Φ.Π.Α. και των άλλων φόρων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού, τη μείωση των αποζημιώσεων και της αμοιβής υπερωριών, την απελευθέρωση των απολύσεων, όλων αυτών των βάρβαρων μέτρων που επιβάλει η τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ και υλοποιεί με προθυμία αλλά και δουλικότητα η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από ΝΔ και ΛΑΟΣ.

Δεν νοιάζονται για τα Ταμεία, δεν νοιάζονται για τις συντάξεις. Το αντίθετο μάλιστα. Ο μοναδικός στόχος τους είναι η αφαίρεση μιας ακόμη κατάκτησης του λαού. Δηλαδή, της επιστροφής -με τη σύνταξη- ενός μόνο μέρους από τον πλούτο που μας κλέβει η εργοδοσία καθημερινά.

Στο καλάθι αυτών των ανατροπών έρχονται να φορτώσουν και το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που με τη σειρά του οξύνει τη βαρβαρότητα τη αστικής πολιτικής, αφού προβλέπει:

ü  την καταβολή από το κράτος μόνο της «βασικής σύνταξης», ενός προνοιακού δηλαδή επιδόματος που θα ανέρχεται το πολύ σε 360 ευρώ.

ü  τη δραστική μείωση της «ανταποδοτικής σύνταξης» λόγω υπολογισμού της με μειωμένους συντελεστές και σε αναφορά με τους μισθούς όλου του εργασιακού βίου.

ü  την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, ειδικά για τις γυναίκες και του συνολικού εργάσιμου χρόνου. Με βάση τους μειωμένους συντελεστές και την ποινή πρόωρης συνταξιοδότησης κανείς δεν θα βγαίνει στη σύνταξη πριν συμπληρώσει το 65^ο έτος και τα 40 χρόνια υπηρεσίας.

ü  την εξίσωση των ταμείων προς τα κάτω με την ενοποίηση των κλάδων κύριας ασφάλισης σε τρεις (μισθωτών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων)

ü  την υποβάθμιση του κλάδου περίθαλψης.

ü  την περικοπή της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών.

ü  την πλήρη –τελικά- απαξίωση της σύνταξης η οποία με την ανεργία που καλπάζει, τις ελαστικές σχέσεις και τη μαύρη εργασία που επεκτείνονται, θα είναι για πολλούς ένα άπιαστο όνειρο.

Θέλουν να μας πείσουν ότι η κατάσταση που η εξουσία του κεφαλαίου έχει δημιουργήσει, θα «λυθεί» μόνο αν η αφαίμαξη του λαού φτάσει στο απροχώρητο, αν ο λαός αναγκαστεί να ζει στον εργασιακό μεσαίωνα, «για το καλό του», και αν μπροστά στο κλίμα τρομοκρατίας και καταστολής επικρατήσει η ησυχία, η τάξη και η ασφάλεια.

Εμείς λέμε πως ο λαός δεν πρόκειται να γίνει συνένοχος στην εξαθλίωσή του. Δεν πρόκειται να έχουν καμία κοινωνική συναίνεση. Θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας, τα συμφέροντα της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας με μαζικούς και μαχητικούς αγώνες.

Το δίπτυχο εθνική ενότητα και ταξική συνεργασία που θέλησαν να περάσουν απέτυχε, πράγμα που έδειξαν οι μαζικές κινητοποιήσεις εργαζομένων, συνταξιούχων και νέων το τελευταίο διάστημα με αποκορύφωμα την πολύ μαχητική διαδήλωση της 5^ης Μάη.

Έτσι θα απαντήσουμε και τώρα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που ακολουθεί το δρόμο που της χαράζουν Δ.Ν.Τ. και ΕΕ χωρίς καν να υπολογίζει το αστικό κοινοβούλιο (τροπολογία Παπακωνσταντίνου).

Η αφαίρεση των κατακτήσεών μας, η υπονόμευση του δικού μας μέλλοντος μα και των ακόλουθων γενιών θα αποτραπούν μόνο αν τα μπλοκάρουμε εμείς με ανυποχώρητους, δυναμικούς και αυτοοργανωμένους αγώνες, με γενικές απεργίες και διαδηλώσεις, ενάντια σε κάθε γραφειοκρατική λογική που απαντάται κυρίαρχα στις υποταγμένες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Η αλληλεγγύη είναι σύμμαχος της δύναμης που όλοι και όλες έχουμε, για να σταθούμε απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο, για να σταματήσουμε την επίθεση, να αντισταθούμε στα βάρβαρα μέτρα και να αντεπιτεθούμε για να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Ο λαός θα βαδίσει μπροστά και ενάντια στο κλίμα τρομοκρατίας και υποδούλωσης.

Μαζικοποιούμε τον αγώνα, αντιστεκόμαστε και παλεύουμε

- ενάντια στο νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, για την υπεράσπιση του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης

- ενάντια στην επίθεση Δ.Ν.Τ.- Ε.Ε. - κεφαλαίου,

- ενάντια στη κρατική τρομοκρατία και καταστολή.

ΠΕΜΠΤΗ, 20 ΜΑΙΟΥ - ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ-10.30πμ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΞΑΝΘΗΣ

Κείμενο - 6 Μαΐου 2010

 ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

 Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι και συνταξιούχοι κατέβηκαν χθες στο δρόμο σε όλη την Ελλάδα και διαδήλωσαν την οργή τους ενάντια στην πιο βάρβαρη επίθεση που δέχονται τα εργατικά δικαιώματα μεταπολιτευτικά. Το τεράστιο ποτάμι των διαδηλωτών έσπασε το κλίμα της «εθνικής ομοψυχίας» και τρομοκρατίας και δήλωσε στην πράξη πως δεν είναι διατεθειμένο να πληρώσει την κρίση του κεφαλαίου, δεν είναι διατεθειμένο να υποταχθεί στην πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, με τη συνδρομή της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και την καθοδήγηση ΔΝΤ και ΕΕ.

Μπροστά στη δίκαιη οργή του λαού επιστρατεύτηκε για άλλη μια φορά ο πάνοπλος κατασταλτικός μηχανισμός, με δακρυγόνα και χημικά, με κλομπ και ξύλο, με μηχανάκια που εφορμούσαν δολοφονικά επάνω σε διαδηλωτές για να διαλύσουν τις πορείες και να στείλουν τον κόσμο στο σπίτι του. Με εισβολές-καταλήψεις σε γραφεία σωματείων, συλλογικοτήτων και σπίτια, συλλήψεις και αθρόες προσαγωγές. Απέτυχαν οικτρά. Το ποτάμι δε γύρισε πίσω!! Οι εργαζόμενοι και νεολαίοι αντιστάθηκαν, πάλεψαν και κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν τις διαδηλώσεις τους.

Δίπλα στην προπαγάνδα μηνών των ΜΜΕ για το «αναγκαίο» των μέτρων, μαζί με τις κραυγές για αστική νομιμότητα, επιστρατεύτηκε και η εκμετάλλευση ενεργειών που είναι εντελώς ξένες με το κίνημα. Ενεργειών που δίνουν χέρι βοηθείας στο σύστημα, ακριβώς τη στιγμή που ο λαός σηκώνει το κεφάλι και προσπαθεί να πάρει την τύχη στα χέρια του.   Μαΐου

Ο θάνατος τριών εργαζομένων στην Μαρφίν, που η εργοδοτική τρομοκρατία ανάγκασε να δουλεύουν μια τέτοια μέρα, είτε προέρχεται από ανεγκέφαλους είτε είναι ανοιχτή προβοκάτσια, είναι ένα τραγικό γεγονός που δεν χρεώνεται στο κίνημα. Αυτοί που χύνου σήμερα κροκοδείλια δάκρυα –εργοδοσία, κυβέρνηση και όλο το σύστημα, που εκτός των άλλων ευθύνονται για καθημερινά εργατικά «ατυχήματα»- έχουν όλη την πολιτική ευθύνη. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η πολιτική της, το ΔΝΤ, η ΕΕ και το πρόγραμμά τους, θα στιγματιστούν με το θάνατο των τριών ανθρώπων, όπως στιγματίστηκε η κυβέρνηση της ΝΔ με το θάνατο τεσσάρων εργαζομένων στον Κ. Μαρούση στις διαδηλώσεις του 1991.

Η τρομοκρατία, οι εκβιασμοί και οι προβοκάτσιες δεν πρόκειται να περάσουν. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βαδίσουν μπροστά και θα βαδίσουν. Το οφείλουν στο μέλλον τους, στο μέλλον των επόμενων γενεών, το οφείλουν ακόμη στους τρεις νεκρούς συναδέλφους τους, τον τραγικό θάνατο των οποίων προσπαθεί βάναυσα να εκμεταλλευτεί το σύστημα, για να σπείρει το φόβο και την παραίτηση.

Πιο αποφασιστικά, πιο μαχητικά, πιο μαζικά, οργανώνοντας τις κινητοποιήσεις μας, πυκνώνουμε τις γραμμές του αγώνα και συνεχίζουμε!! Με αφετηρία και σταθμό τις πρωτοφανείς χθεσινές διαδηλώσεις, για:

     

ü  Να ανατραπεί το πρόγραμμα βαρβαρότητας

ü  Να φύγει από τη χώρα ΔΝΤ και ΕΕ

ü  Να σπάσουμε την κρατική τρομοκρατία

Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης

Κείμενο - Απεργία 5 Μαΐου 2010

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Η κυβέρνηση έχει δηλώσει εδώ και καιρό: "Έχουμε πόλεμο". Πολεμικά είναι τα μέτρα ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία που λαμβάνει το κράτος με την καθοδήγηση του ΔΝΤ, της ΕΕ και ΕΚΤ.

Βασικός τους στόχος είναι να συνεχίσουν να απο-μυζούν το λαό και να εφαρμόσουν όλες εκείνες τις αναδιαρθρώσεις που χρειάζονται για την πλήρη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Ζητούν από την κοινωνία να ζει υπό τη διαρκή τρομοκρατία της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής. Το "ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα"  δεν είναι πια σύνθημα αλλά μια πραγματικότητα και αν δεν αντισταθούμε σήμερα υπονομεύουμε το μέλλον των δικών μας αλλά και των μελλοντικών γενεών των καταπιεζόμενων κοινωνικών στρωμάτων.

         

Τα νέα μέτρα περιλαμβάνουν:

û Κατάργηση 13^ου και 14^ου μισθού στο δημόσιο και 13^ης και 14^ης σύνταξης σε δημόσιο και ιδι-ωτικό τομέα. Μετατροπή τους σε επιδόματα 1000 συνολικά € για τους εργαζόμενους και 800 για τους συνταξιούχους, που δίνονται σε 3 δόσεις.

û Δεύτερη μείωση στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων κατά 8% και 3% στο σύνολο των αποδοχών των υπαλλήλων ΔΕΚΟ.

û Μείωση των συντάξεων που είναι πάνω από 1.400 ευρώ, με πρόσχημα το ΛΑΦΚΑ.

û Τριετές «πάγωμα» των μισθών και συντάξεων για τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

û Νέα αύξηση κατά 10% του ΦΠΑ και του ειδικού φόρου για καύσιμα, ποτά και τσιγάρα.

û Επιβολή έκτακτης εισφοράς στους ελεύθερους επαγγελματίες.

û Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και του κατώτερου μισθού. Οι εργοδοτικές οργανώ-σεις θα μπορούν μονομερώς να μην υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις. Οι άνεργοι και οι νέοι εργαζόμενοι ξεκινούν εργασία δίχως κατώτατο μισθολογικό όριο.

û Κατάργηση του οχτάωρου και μείωση της αμοιβής των υπερωριών. Εξάπλωση όλων των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

û Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και παράλληλη μείωση των αποζημιώσεων. Σε πρώτη φάση αύξησή τους από 2% σε 4% το μήνα. Γενικεύεται η «ευελιξία» σε όλες τις μορφές εργασίας, που σημαίνει πιο φτηνή εργατική δύναμη, μείωση του εργατικού εισοδήματος, ανασφάλεια για εργασιακή περιπλάνηση.

û Η βασική σύνταξη γίνεται προνοιακό επίδομα.

û Αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, καμία σύνταξη πριν το 60ό έτος της ηλικίας. Αύξηση του εργά-σιμου χρόνου στα 40 έτη.

û Μείωση των συντάξεων πάνω από 35%, με τον υπολογισμό τους σε αναφορά με όλο τον εργασιακό βίο και με μειωμένους συντελεστές.

û Περικοπές στη λίστα των βαρέων και ανθυ-γιεινών. Συρρίκνωση αναπηρικής σύνταξης.

û Αποχώρηση του κράτους από μεγάλο μέρος των αναγκών του ΕΣΥ

û Πολυνομοσχέδιο για την παιδεία που διαλύει την δημόσια εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό.

Πραγματικά σαρωτικά μέτρα. Όμως δεν θα είναι τα τελευταία. Βρισκόμαστε σε έναν κατήφορο και δεν πρόκειται να σταματήσουν να λεηλατούν τη ζωή μας. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να περάσουν την κρίση που δημιούργησε το κεφάλαιο στις πλάτες των εργαζομένων. Ζητούν την αποδόμηση όλων όσων κατέκτησαν προηγούμενες γενιές για να συνεχίσει απρόσκοπτα η κερδοφορία του κεφαλαί-ου, και ταυτόχρονα να εξασφαλίσουν τη μέγιστη εκμετάλλευση των εργαζομένων είτε σε περίοδο ύφεσης είτε σε περίοδο «ανάπτυξης».

         

Το παραμύθι της συνυπευθυνότητας, της συνδια-χείρισης και της κοινωνικής συναίνεσης πρέπει να τελειώσει από τη δική μας μεριά. Φτάνει πια με την πιπίλα των ΜΜΕ. Δεν φταίμε όλοι για την κρίση, φταίνε οι καπιταλιστές και το σύστημά τους. Δεν υπήρξαμε ποτέ συμμέτοχοι στα κέρδη. Ο λαός δεν χρωστά τίποτε και σε κανέναν. Επειδή δεν είμαστε συνυπεύθυνοι για την κρίση, δεν θα γίνουμε συνυπεύθυνοι και για τη διαχείρισή της. Εμείς πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι μόνο για την υπεράσπιση των δικών μας συμφερόντων.

Τα κράτος και τα αφεντικά είναι αδηφάγα, δε θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς. Οι μάσκες των ξεφτιλισμένων γραφειοκρατών εργατο-πατέρων της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν πέσει από καιρό. Έχουν σηκώσει τη σημαία της άνευ όρων παράδοσης και της ταξικής συνεργασίας για την έξοδο από την κρίση.

         

Μόνος δρόμος για την απόκρουση των μέτρων είναι η αλληλεγγύη, η αυτοοργάνωση μας, ο μαζικός – μαχητικός, ανυποχώρητος αγώνας. Φαντάζει δύσκολο, αλλά είναι και αναγκαίο και εφικτό. Αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού. Να βγούμε στους δρόμους πριν η εξαθλίωση σαρώσει τα πάντα.

Να αντισταθούμε στο σφαγείο του ΔΝΤ και της ΕΕ, ενάντια στην κυβέρνηση και την ξεπου-λημένη συνδικαλιστική ηγεσία.

ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΪΟΥ - ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ - 10.30 πμ απέναντι από το Εργατικό Κέντρο

Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης   

Αφίσα - Απεργία 5 Μαΐου 2010

Αφίσα - Συνέλευση 3 Μαΐου 2010

Κείμενο - 1η Μάη 2010

Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους, τη νεολαία, όλο το λαό μπροστά σε μια πρωτοφανή σε ένταση και βάθος επίθεση.

Κατακτήσεις αιώνων, μέσα από μακρόχρονους αγώνες, που σύμβολό τους είναι η 1^η Μάη, αφαιρούνται με ρυθμούς καταιγιστικούς. Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του αναζητούν διέξοδο στην ολόπλευρη κρίση τους, με το να τη φορτώσουν στις πλάτες του λαού. Και παράλληλα βρίσκουν ευκαιρία για να επιβάλουν ένα νέο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα.

Η προσφυγή στον λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), που αποφάσισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη συνδρομή της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, εκχωρεί πλέον το λαό στις ορέξεις αυτών των μηχανισμών, που ανταγωνίζονται για το ποιός θα επωφεληθεί περισσότερο από το ξεζούμισμά του.

Δεν τους έφτασαν τα μέτρα που ήδη ψηφίστηκαν:

·    Η μεγάλη μείωση των μισθών σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ.

·    Η λεηλασία του εισοδήματος μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ, των άλλων φόρων,  τη μείωση του αφορολόγητου και την άνοδο του πληθωρισμού.

Δεν τους φτάνουν όσα έχουν ήδη δρομολογηθεί:

Ø  Η δραματική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων σε ΟΤΑ και Νομαρχίες και οι δεκάδες χιλιάδες απολύσεις μέσα από το σχέδιο Καλλικράτης.

Ø  Η δραστική μείωση της σύνταξης μέσα από τον υπολογισμό της με χαμηλότερους συντελεστές και με βάση (σταδιακά) τις αποδοχές όλου του εργάσιμου βίου.

Ø  Η αύξηση του χρόνου παραμονής στην εργασία πέρα των 67.

Ø  Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στο Δημόσιο έως και 15 χρόνια.

Ø  Ο περιορισμός της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών.

Ø  Το χτύπημα του κλάδου της περίθαλψης.

Ø  Η πλήρης –τελικά- απαξίωση της σύνταξης η οποία με την ανεργία που καλπάζει, τις ελαστικές σχέσεις και τη μαύρη εργασία που επεκτείνονται, θα είναι για πολλούς ένα άπιαστο όνειρο.

Προχωρούν ακόμη παραπέρα:

Η περεταίρω μείωση των μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, η απελευθέρωση των απολύσεων, η επέκταση των ελαστικών σχέσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η πλήρης δηλαδή ασυδοσία της εργοδοσίας, είναι το νέο «πακέτο» του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Το που οδηγήθηκαν τα πράγματα στις χώρες απ’ όπου πέρασε το ΔΝΤ είναι σε όλους γνωστό. Εκτίναξη της ανεργίας, δραματική μείωση μισθών και μεροκάματου, πείνα και εξαθλίωση.

Αυτό είναι το μέλλον που προδιαγράφει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΛΑΟΣ), η πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ, οι απαιτήσεις του κεφαλαίου. Και για να αφοπλίσουν το λαό, δεν σταματούν να τον βομβαρδίζουν με την «τρομοκρατία του χρέους».

Ο λαός όμως δε χρωστά τίποτα και σε κανένα!!

Δουλεύει, παράγει προϊόντα και υπηρεσίες και υφίσταται τη κλεψιά του κεφαλαίου σε μόνιμη βάση. Προϊόν αυτής της κλεψιάς είναι και αυτό χρέος. Αποτέλεσμα των «άνισων ανταλλαγών» με τις χώρες του πλούσιου βορρά, ιδιαίτερα μετά την καθιέρωση του ευρώ. Της καταστροφής της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Της τοκογλυφίας και των «τοξικών παραγώγων» των τραπεζών. Των προνομίων και φοροαπαλλαγών του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου. Της μίζας, της διαφθοράς και της κλεψιάς των παραγόντων του συστήματος.

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας, οι εντολές της ΕΕ, η υπαγωγή στο ΔΝΤ, έναν μόνο στόχο έχουν: Να διασφαλίσουν και να κατοχυρώσουν ότι θα συνεχίσει η απομύζιση του εργαζόμενου λαού. Μέσα από την αφαίρεση όποιων δικαιωμάτων του έχουν μείνει. Μέσα από την τρομοκράτηση και τη διάλυσή του. Μέσα από την μετατροπή του σε υποταγμένη άβουλη μάζα.

Δεν πρόκειται να σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε. Η επίθεση είναι πρωτόγνωρη. Αντίστοιχη πρέπει να είναι και η αντίσταση.

Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Σ’ αυτό συνέβαλε η μακρόχρονη κυριαρχία του κυβερνητικού και εργοδοτικού «συνδικαλισμού». Οι υποταγμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που μπλοκάρουν τους αγώνες. Η αντιλήψεις της «υπεύθυνης στάσης», της ταξικής συνεργασίας, των προτάσεων, του «κοινού συμφέροντος», της διάλυσης και της υποταγής.

Αυτό το δρόμο πρέπει να τον διαβούμε με άλλα εφόδια. Γνωρίζοντας ότι ανάμεσα στα συμφέροντα και τους στόχους των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας από τη μια, και του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του από την άλλη, υπάρχει χάσμα μεγάλο και αντιπαλότητα αγεφύρωτη. Γνωρίζοντας ότι υπάρχει και άλλη διέξοδος από τον μονόδρομο της εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλουν. Η διέξοδος της υπεράσπισης και διεύρυνσης των λαϊκών δικαιωμάτων.

 Η διέξοδος της αντίστασης και του αγώνα. Αυτή που ο ίδιος ο λαός πρέπει να πάρει στα χέρια του. Μέσα από πρωτοβουλίες στους χώρους δουλειάς, ζωής και σπουδών, στα σωματεία και στους συλλόγους, με ενωτικό και όχι μικροκομματικό διασπαστικό πνεύμα, με επιτροπές αγώνα, συντονισμό και κοινή δράση, με απεργίες και διαδηλώσεις.

ü  Έξω το Δ.Ν.Τ. και η Ε.Ε. από τη χώρα

ü  Κάτω το Πρόγραμμα Σταθερότητας, φραγμός στο νέο μεσαίωνα

ü  Καμιά θυσία στο βωμό της κρίσης τους

Αφίσα - 1η Μάη 2010

Προσθήκη λεζάντας