Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Κείμενο - Απεργία 8 Ιουλίου 2010


ΠΕΜΠΤΗ
8 ΙΟΥΛΗ – ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10:30 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Όλο και πιο βαθειά προχωρά η επίθεση του συστήματος, μέσα από τα μέτρα που επέβαλε η τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ και υλοποιεί πρόθυμα το ελληνικό κράτος, η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ και όλοι οι παράγοντες του συστήματος.
Με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και τα μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις χτυπούν στην καρδιά των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.
Καταργείται η εθνική συλλογική σύμβαση, αυξάνεται το ποσοστό των απολύσεων, μειώνονται οι αποζημιώσεις, θεσμοθετείται η πληρωμή της νεολαίας κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις, καθιερώνεται η παιδική εργασία ακόμη και για μαθητές 15 ετών. Νομιμοποιούν δηλαδή την ήδη υπάρχουσα ασυδοσία της εργοδοσίας και της λύνουν τα χέρια για ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση, για απόλυτο έλεγχο επάνω στην εργατική δύναμη.
Ανατρέπεται πλήρως το συνταξιοδοτικό σύστημα. Με την υποχρέωση του κράτους να περιορίζεται σε ένα προνοιακό επίδομα, τη δραστική μείωση της σύνταξης, την αύξηση των ετών εργασίας και του ορίου συνταξιοδότησης, το πετσόκομμα της λίστας των βαρέων. Στην ουσία καταργείται το δικαίωμα στην ασφάλιση, την περίθαλψη και τη συνταξιοδότηση και ενισχύονται οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Γιατί κανένας εργαζόμενος δεν θα μπορεί να συμπληρώνει 40 χρόνια δουλειάς (12.000 ένσημα) όταν η ανεργία, η ελαστική και η μαύρη εργασία φουντώνουν διαρκώς. Γιατί οι νέες συντάξεις είναι συντάξεις ελεημοσύνης για δουλειά μιας ολόκληρης ζωής!!!
Ζούμε πλέον καταστάσεις που τις είχαμε αφήσει πολλές δεκαετίες πίσω. Και το σπουδαιότερο, το μέλλον για μας και τις επόμενες γενιές φαίνεται πολύ πιο σκοτεινό και βάρβαρο από το παρόν.
Στο όνομα της κρίσης, του χρέους και των ελλειμμάτων, με τα οποία δεν έχει καμία σχέση ο λαός, καλούνται όλοι οι εργαζόμενοι και κυρίως οι νέοι, να απαλλοτριώσουν το στοιχειώδες δικαίωμά τους, να εργάζονται και να ζουν αξιοπρεπώς. Καλούνται να συναινέσουν στη μετατροπή τους σε απλά εργαλεία που θα κινούν -χωρίς δικαιώματα και απαιτήσεις- τον τροχό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Αυτή η αλυσίδα πρέπει να σπάσει!! Και δεν μπορεί να σπάσει αλλιώς παρά μόνο με την οργανωμένη αντίσταση, τον παρατεταμένο ταξικό αγώνα.
Δεν υπάρχουν περιθώρια «συζήτησης» και «συνδιαλλαγής». Δεν υπάρχουν «λύσεις» που δεν τις έχουν σκεφτεί και μπορούμε να τις «προτείνουμε». Ο δρόμος είναι δύσκολος και μακρύς. Η χρόνια επικράτηση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, η πολιτική της «κοινωνικής ειρήνης», της συνδιαλλαγής και της υποταγής που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, έχει ξεδοντιάσει το εργατικό κίνημα.
Όμως ο αγώνας δεν είναι απλώς θέμα θέλησης. Είναι κυρίως προϊόν ανάγκης. Και σήμερα ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που σαρώνει και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, είναι τόσο αναγκαίος που δεν μπορεί να πάρει αναβολές.
Αυτοοργάνωση, επιτροπές αγώνα, σωματεία βάσης, συντονισμός, αλληλεγγύη, αντίσταση και αγώνας, με απεργίες και διαδηλώσεις, αυτός είναι ο δικός μας δρόμος, η δικιά μας διέξοδος.
Ø  Για την ανατροπή του προγράμματος βαρβαρότητας
Ø  Για την ανατροπή όλων των αντιλαϊκών μέτρων ΔΝΤ - ΕΕ - κυβέρνησης
Ø  Ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο
Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης

Αφίσα - Απεργία 8 Ιουλίου 2010