Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Κείμενο - Απεργία 29 Μαΐου 2010


ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΑΓΩΝΑ
Έχουμε μπει ήδη σ’ ένα νέο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Το Μνημόνιο που επιβλήθηκε από την τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, υλοποιείται πρόθυμα από την κυβέρνηση και στηρίζεται από ΝΔ-ΛΑΟΣ και όλους τους παράγοντες του συστήματος, οδηγεί με γοργούς ρυθμούς ευρύτερα λαϊκά στρώματα στη φτώχια, την ανεργία και την εξαθλίωση.
Ζούμε πλέον καταστάσεις που τις είχαμε αφήσει πολλές δεκαετίες πίσω. Και το σπουδαιότερο, το μέλλον για μας και τις επόμενες γενιές φαίνεται πολύ πιο σκοτεινό και βάρβαρο από το παρόν.
Στο όνομα της κρίσης, του χρέους και των ελλειμμάτων, καλούνται όλοι οι εργαζόμενοι και κυρίως οι νέοι, να απαλλοτριώσουν το στοιχειώδες δικαίωμά τους, να εργάζονται και να ζουν αξιοπρεπώς.
Και καλά, εμείς στην Ελλάδα «καταναλώνουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε», αλλά και στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αγγλία, το ίδιο κάνουν όλοι οι εργαζόμενοι και τους μειώνουν τους μισθούς, τους αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, τους αφαιρούν εργασιακά δικαιώματα;
Ναι, σε όλες τις χώρες οι εργαζόμενοι κάνουν ακριβώς τα ίδια!! Παράγουν όλο τον πλούτο της κοινωνίας, πλούτο που τον κλέβουν συνεχώς οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, οι μιζαδόροι …. και οι κυβερνήσεις τους. Και για να συνεχίσει να γυρίζει μ’ αυτό τον τρόπο ο τροχός του κέρδους τους, φορτώνουν τα βάρη της κρίσης τους στο λαό και τον μετατρέπουν σε ένα απλό εργαλείο χωρίς δικαιώματα και κατακτήσεις.
Αυτή η αλυσίδα πρέπει να σπάσει!! Και δεν μπορεί να σπάσει αλλιώς παρά μόνο με την οργανωμένη αντίσταση, τον παρατεταμένο ταξικό αγώνα.
Δεν υπάρχουν περιθώρια «συζήτησης» και «συνδιαλλαγής». Δεν υπάρχουν «λύσεις» που δεν τις έχουν σκεφτεί και μπορούμε να τις «προτείνουμε». Το χάπι της «διαφάνειας» και τις «τιμωρίας των κλεφτών και φοροφυγάδων» που μας πλασάρουν, δεν είναι χάπι θεραπείας, αλλά χάπι αποκοίμισης. Οι «κλέφτες», οι προηγούμενοι, οι τωρινοί και οι επόμενοι είναι απλώς μια όψη αυτού του συστήματος, που έχει βαθειά στο μεδούλι του την κλεψιά, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Πρέπει να τελειώνουμε με τις αυταπάτες, πριν μας τελειώσουν αυτοί!!
Ο δρόμος είναι δύσκολος και μακρύς. Η χρόνια επικράτηση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, η πολιτική της «κοινωνικής ειρήνης», της συνδιαλλαγής και της υποταγής που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, έχει ξεδοντιάσει το εργατικό κίνημα.
Όμως ο αγώνας δεν είναι απλώς θέμα θέλησης. Είναι κυρίως προϊόν ανάγκης. Και σήμερα ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που σαρώνει και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, είναι τόσο αναγκαίος που δεν μπορεί να πάρει αναβολές. Και δεν παίρνει αναβολές!!
Το δείχνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες οργισμένοι διαδηλωτές στις 5 αλλά και στις 20 Μάη. Το ζωντάνεμα και ο συντονισμός σωματείων βάσης, οι επιτροπές αγώνα και οι πρωτοβουλίες που στήνονται σε εργασιακούς χώρους, γειτονιές και επαρχιακές πόλεις.
Αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, αντίσταση και αγώνας, μέσα από απεργίες και διαδηλώσεις, αυτός είναι ο δικός μας δρόμος, η δικιά μας διέξοδος.
ü  Επόμενο ραντεβού, το ασφαλιστικό. Σημεία συνάντησης, τα σωματεία, οι δρόμοι, οι πλατείες. Στόχος η ανατροπή του. Και συνεχίζουμε ….
ü  Για την ανατροπή του προγράμματος βαρβαρότητας
ü  Για να φύγει το ΔΝΤ και η ΕΕ από τη χώρα
Πρωτοβουλία Αντίστασης Ξάνθης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου