Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

*ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 18/2, 11:30 πμ Κ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11:00 πμ, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Στισ 18/2  στις 11 κ μιση  καλείται  συγκέντρωση διαμαρτυριας ενάντια στα νέα μέτρα.
Η Πρωτοβουλία Αντιστασης Ξάνθης καλεί όλους/ες σε προσυγκέντρωση στις 11πμ στην Πλατεία Ελευθερίας.Κατεβαίνουμε στο δρόμο αποφασιστικά, συλλογικά κ μαζικά!

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ! ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΡΑ!

Εκατοντάδες  χιλιάδες  εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, φοιτητές, μαθητές, μετανάστες, σε  ολόκληρη τη χώρα  βγήκαν μαζικά στους δρόμους, έδωσαν στο απεργιακό 3ήμερο 10-11-12/2, με αποκορύφωμα την Κυριακή,  τόνο σκληρής  και αποφασιστικής μάχης απέναντι στο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να βγάλουν το λαϊκό παράγοντα έξω από το παιχνίδι, για άλλη μια φορά δήλωσε παρόν. Οι τόνοι χημικών, οι γλοπιές, η  λάσπη των ΜΜΕ  και η προβοκάτσια, όχι μόνο δε τρομοκρατούν τον εξαγριωμένο λαό, αλλά απεναντίας τον πεισμώνουν και συσσωρεύουν την εμπειρία για την επόμενη μάχη.   
Οι ντόπιοι και ξένοι αφεντάδες (ΕΕ-ΔΝΤ, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ), είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την επίθεση μέχρι τέλους. Να τσακίσουν όποια κατάκτηση και δικαίωμα έχει απομείνει. Το αποδεικνύουν άλλωστε τα βάρβαρα μέτρα που επιβάλουν σε συνδυασμό με τις εγγυήσεις που ζητούν για την ακόμη πιο σκληρή συνέχεια. Γεμάτες τσέπες για τα αφεντικά και το κεφάλαιο, πείνα και εξαθλίωση για το λαό. Καμία αυταπάτη λοιπόν για τις επόμενες κινήσεις τους. Όποιες “λύσεις” και αν μαγειρεύει το σάπιο πολιτικό σύστημα και το προσωπικό του, το βέβαιο είναι πως οδηγούνται σε ακόμη πιο αντιδραστικές πολιτικές επιλογές.
Ο μόνος που μπορεί να βάλει φραγμό στα σχέδια του είναι ο λαός και η νεολαία . Ένα χρόνο τώρα, από τις πλατείες και τις απεργίες του Ιούνη, τις απεργίες του Οκτώβρη, την 28η Οκτώβρη και τωρινούς απεργιακούς αγώνες, συσσωρεύεται πολιτική εμπειρία. Το λαϊκό κίνημα βιώνει στη πράξη ποιοι είναι οι εχθροί του και ποιοι οι ψεύτικοι φίλοι.  Η μάχη για τα χαράτσια και οι πολυήμερες απεργίες στον ιδιωτικό (βλ Χαλυβουργία, Χατζής και πολλά άλλα) βάζουν ένα νέο αλλά συγχρόνως και πολύ καθοριστικό στοιχείο στο μέτρημα. Τη διάρκεια των μαχών. Γίνεται πλέον αντιληπτό από όλους ότι δε φτάνει μια απεργία, μια διαδήλωση, ένα ξέσπασμα για να ανατρέψουμε τα σχέδια τους. Οι απεργιακοί αγώνες πρέπει να είναι παρατεταμένοι, να κάνουν στη μπάντα τους ξεπουλημένους συνδικαλισταράδες  που ρίχνουν πιστολιές στον αέρα με τις 1-2ήμερες απεργίες που κηρύσσουν (και αυτές λόγω πίεσης από τις καταστάσεις) και μετά στέλνουν τον κόσμο σπίτι του.  Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων.
Σε κάθε χώρο δουλείας , σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή να θέσουμε αποφασιστικά το ζήτημα του αγώνα διαρκείας. Με απεργίας, καταλήψεις και διαδηλώσεις μπορούμε να νικήσουμε. Ο δρόμος της  πολιτικοποίησης και της διάρκειας του αγώνα, πρέπει και θα κερδίζει έδαφος γιατί είναι μονόδρομος.
Να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά, πιο οργανωμένα, πιο μαχητικά, γιατί τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται. Γιατί δε θα σταματήσουν αν δε τους σταματήσουμε. ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ.

1 σχόλιο: