Όταν αλλάζουν στις λέξεις σημασία...
«Οι κουκουλοφόροι αμαύρωσαν και διέλυσαν βίαια τη μεγάλη ειρηνική διαδήλωση, έκαψαν και λεηλάτησαν την Αθήνα».
Ούτε μία λέξη δεν αποδίδει την αλήθεια σ’ αυτή τη φράση που χρησιμοποιήθηκε -ολόκληρη ή σε τμήματα- κατά κόρων στα πρωτοσέλιδα και τους τίτλους ειδήσεων τις τελευταίες ώρες. Το λημματολόγιο αλλάζει κατά το δοκούν. Και στις λέξεις δίνονται νέες έννοιες, μακριά από τις αληθινές, γιατί οι ρημάδες οι αληθινές αποκαλύπτουν, συγκροτούν κίνημα, αλλάζουν συνειδήσεις, κυοφορούν μια ολόκληρη νέα κοινωνία.
Ποιοι και τι είναι οι κουκουλοφόροι; Ποιος αμαύρωσε τη διαδήλωση; Ποιος τη διέλυσε με τη βία; Τι είναι βία; Πόσο μεγάλη ήταν η συγκέντρωση; Πόσο ειρηνική ήταν; Ποιος έκαψε και λεηλάτησε τι;
Κουκούλες φοράνε εκείνοι που θέλουν να κρύψουν τα πρόσωπά τους και όχι ο λαός. Με το πρόσωπο καθαρό και την έκφραση τσιτωμένη από την απόγνωση, αντιμετώπισε κατά πρόσωπο τους τυράννους του και τις ομάδες που του ‘στειλαν για να τον διαλύσουν. Κρύβονται όσοι δεν μπορούν να μας κοιτάξουν στα μάτια και εκεί να δουν την αποφασιστικότητα που μας ανάγκασαν να νιώσουμε. Κρύβονται κι όσοι είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Κρύβονται κι όσοι βιάζονται, όσοι φουσκώνουν από μικροαστική αδημονία, αδιαφορώντας για τα δύσκολα αλλά σταθερά βήματα που κάνει πλέον ο λαός και σιγά-σιγά τους ξεπερνάει. Αυτοί κρύβονται κι όχι ο λαός...
Τη συγκέντρωση τη διέλυσε με πρωτοφανή βία το σύστημα. Επάνδρωσε τις δυνάμεις καταστολής με τόνους χημικά και πλήρη στρατιωτικό εξοπλισμό. Έπνιξε εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στα χημικά, τους στρίμωξε απ’ όλες τις πλευρές με μια δολοφονική κίνηση, συνέχισε να χτυπάει και να ψεκάζει ανθρώπους πεσμένους στο οδόστρωμα από την ασφυξία. Προσπάθησε να διαλύσει τη συγκέντρωση, λίγα λεπτά μετά το καθορισμένο ραντεβού. Ολοκληρωτικά επέλεξε να τη διαλύσει 5 ώρες μετά...
Αλλά βία δεν είναι μόνο αυτά. Έχει δίκιο η συντρόφισσα που μου μετέφερε «ένα πολύ καλό σύνθημα που γράφτηκε σ’ ένα τοίχο»: «Βία είναι να ψάχνεις για δουλειά». Συμφωνώ. Βία είναι επίσης να μην έχεις λεφτά για το σούπερ μάρκετ. Βία είναι να είσαι άστεγος στο δρόμο. Βία είναι να μην έχεις φάρμακα. Βία είναι να μην έχεις για πετρέλαιο. Να μην έχεις ασφάλιση, εκπαίδευση. Βία είναι να μην έχεις προοπτική...
Το να χαρακτηρίζει κάποιος «ειρηνική» τη συγκέντρωση της Κυριακής, είναι από τους μεγαλύτερους ευφημισμούς που μπορούν να ξεστομιστούν. Και αυτό δεν αφορά την αναρχία, τα σπασίματα και τις πυρκαγιές. Αυτά είναι στιγμιότυπα του θεάματος. Στ’ αλήθεια, πόσο «ειρηνική διάθεση» έχει ένας διαδηλωτής όταν κατεβαίνει με μοναδικό στόχο να μείνει εκεί;Ξέροντας ότι η καταστολή θα πιάσει κόκκινα; Γνωρίζοντας ότι η πολιτική επιλογή είναι να διαλυθεί με τη βία τους; Ότι θα πνιγεί, θα τσαλαπατηθεί, θα κυνηγηθεί, θα χτυπηθεί; Αυτή δεν είναι «ειρηνική διάθεση». Είναι διάθεση μάχης. Μιας πραγματικής μάχης που έδωσε ο λαός την Κυριακή και θα συνεχίσει να τη δίνει. Είναι η διάθεση της αντίστασης και του αγώνα, ενός λαού που δεν έχει πια τίποτα να χάσει. Και μέσα της περικλείει τόση μαχητικότητα και τόση προοπτική που ούτε καν να φανταστούμε δεν μπορούμε αυτό που μπορεί να γεννήσει.
Μπορεί να έχω αρχίσει να χάνω την εκτίμησή μου στην αρχιτεκτονική και τον πολιτισμό, αλλά καθόλου δεν μ’ ενδιαφέρουν τα καμμένα νεοκλασικά. Με νοιάζει περισσότερο το καμμένο μέλλον του λαού μου. Τα αποκαΐδια των δικαιωμάτων μας. Οι στάχτες της ζωής μας που θέλουν να σκορπίσουν για να μας κάνουν μια ατέλειωτη γιορτή ακόμη μεγαλύτερης κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το πλιάτσικο στους μισθούς μας. Η λεηλασία των ονείρων και των πόθων μας.
Παρά λίγο να μας πείσουν ότι ο λαός με την αντίστασή του αποφάσισε να πεινάσει. Να χρεοκοπήσει τη χώρα του. Δεν το αποφάσισε ακόμη... Όταν ο λαός αποφασίσει να πεινάσει, θα το κάνει για τον εαυτό του, για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του. Κι ας είναι σίγουροι ότι θα το καταλάβουν όταν έρθει εκείνη η ώρα...
Το λεξικό δεν έχει άλλες λέξεις για ν’ αλλάξουν. Το έκαναν για χρόνια ολόκληρα. Τα «χρυσά κουτάλια» που έταξε ο καπιταλισμός θαμπώσανε. Τώρα, μόνο τις σάρκες τους μπορούν να φάνε. Kαταλαβαίνουμε πια την πραγματική σημασία των λέξεων. Τι είναι και πώς κατακτιέται η προκοπή και η ευτυχία. Έξω και πέρα από το ανθρωποφάγο σύστημά τους. Όταν κρατάει ο λαός για τον εαυτό του τον πραγματικό πλούτο που παράγει με τα χέρια του.
Ε.Β.
14 Φλεβάρη 2012
Βεβαια, με τοση ρουφιανια κ κυνηγι, πολλες φορες κουκουλα φορανε κ οσοι φοβουνται την χουντικου τυπου ατυνομια, τις αδικες προσαγωγες κ συλληψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή