Αν για κάποιους το καλοκαίρι μόλις τελείωσε, για άλλους δεν ξεκίνησε ποτέ. Τα επιτελεία του συστήματος, η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, όλο το προηγούμενο διάστημα και με πολύ πιο έντονα τρόπο από εδώ και πέρα, είναι έτοιμοι να σαρώσουν ότι έχει μείνει όρθιο από τις προηγούμενες επελάσεις μέτρων.
Έχουν βάλει στο στόχαστρο τούς εργαζόμενους στο δημόσιο. Όχι μόνο για να χτυπήσουν το δημόσιο αλλά για να συμπαρασύρουν μαζί του και τον ιδιωτικό τομέα ακόμη πιο κάτω (η πολυδιαφημισμένη «λύση» του νέου αφεντικού της ΣΕΚΑΠ, με τους απλήρωτους μισθούς και τις απειλές για απολύσεις, είναι ενδεικτικό παράδειγμα).
Θέλουν να τσακίσουν το δικαίωμα στη δουλειά, να πάρουν πίσω όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων (δημόσιων και ιδιωτικών), να φέρουν βίαια και σύντομα τον εργασιακό μεσαίωνα στη πόρτα κάθε σπιτιού.Θέλουν ακόμη να σαρώσουν όσες κατακτήσεις έχουν απομείνει, με τις λεγόμενες κοινωνικές παροχές του κράτους. Την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση του λαού και των παιδιών του στην εκπαίδευση, στην υγεία, στους παιδικούς σταθμούς κλπ.
Εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στους δήμους και και την υγεία, υπάλληλοι στα πανεπιστήμια, είναι οι κλάδοι που δέχονται το πρώτο κύμα των καταιγιστικών πυρών του συστήματος (τα επόμενα, που ξεκινούν τον Οκτώβρη, θα τα δεχτούν και οι υπόλοιποι).
Κλεισίματα νοσοκομείων (δέκα προς το παρόν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη) και σχολείων, χιλιάδες απολύσεις στο ευρύτερο δημόσιο. Τα νούμερα της ανεργίας είναι έτοιμα να εκτοξευθούν ακόμη πιο ψηλά πολύ άμεσα. Δεν τους φτάνει το 27% και το 65% για τους νέους. Θέλουν ακόμη μεγαλύτερες στρατιές ανέργων και εξαθλιωμένων. Δεν τους φτάνει που η ασφάλιση, η περίθαλψη και η εκπαίδευση είναι άπιαστο όνειρο για χιλιάδες κόσμου. Θέλουν να κλείσουν νοσοκομεία και σχολεία, ώστε να πεθαίνει ο κόσμος στη ψάθα αβοήθητος.
Χρησιμοποιούν τη τρομοκρατία και τα ψεύδη για να φοβίσουν και να αποπροσανατολίσουν. Απειλούν με επιστρατεύσεις, απαγορεύσεις και διώξεις μπας και σωπάσουν όσοι πλήττονται. Βαφτίζουν τις απολύσεις διαθεσιμότητες ή μετατάξεις, δίνουν ψεύτικες διαβεβαιώσεις σε κλάδους ότι δεν θα τους αγγίξουν, στρέφουν κοινωνικές ομάδες σε μεταξύ τους αντιπαράθεση. Παλιό το κόλπο τους και αρχίζει να ξεφτίζει.
Το δικό τους ρόλο σε αυτή την ιστορία παίζουν και οι ξεφτιλισμένες ηγεσίες των εργαζομένων. 24ωρες απεργίες πιστολιές στον αέρα και μετά η απόλυτη σιωπή. «Ο κόσμος δε τραβάει» φωνάζουν με κάθε μέσο. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Έχουν αποδείξει χρόνια τώρα πως αποτελούν τους καλύτερους φίλους του πολιτικού συστήματος.
Και αν όλα αυτά φαίνονται υπερβολικά, είναι απλά η βίαιη πραγματικότητα που ζητά πιεστικά ανατροπή.Μόνο στους αγώνες των εργαζομένων, των ανέργων, των μεταναστών, του λαού και της νεολαίας, μπορεί να βρεθεί η ελπίδα. Στους αγώνες που θα έχουν διάρκεια και στόχο την ανατροπή των μέτρων. Που θα αποφασιστούν μέσα σε γενικές συνελεύσεις και θα στηρίζονται από επιτροπές αγώνα και συντονισμό των σωματείων που αγωνίζονται. Ήδη τέτοια δείγματα υπάρχουν. Σε νοσοκομεία, στις ΕΛΜΕ, στην ΕΡΤ, σε κλάδους των ΟΤΑ, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Να τα ενισχύσουμε, να τα διευρύνουμε, να τα δυναμώσουμε!! Γιατί δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς.Μαζικός απεργιακός ξεσηκωμός για την ανατροπή της επίθεσης.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΜΑΖΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΘ,
ΣΑΒΒΑΤΟ 7/9 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
θα υπαρχει καποιο λεωφορειο απο Ξανθή,για την μετακινηση ?
ΑπάντησηΔιαγραφή