ΚΑΤΩ ΤΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
ΚΑΙ Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Είναι πλέον φανερό, ότι η διορισμένη κυβέρνηση Παπαδήμου, η κυβέρνηση της Τρόικας και των εργοδοτών, είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Μόνη «κόκκινη γραμμή» -δηλώνει ο πρωθυπουργός- «η σωτηρία της Ελλάδας». Δηλαδή η υποταγή στις εντολές του ΔΝΤ και των ισχυρών της ΕΕ, των τραπεζών και των «αγορών». Η απόλυτη εξαθλίωση του λαού και το ξεπούλημα της χώρας.
Κάθε τόσο, κάτω από τις τρομοκρατικές απειλές της «χρεωκοπίας», σφίγγουν όλο και περισσότερο τη θηλιά στα λαϊκά στρώματα, συμπιέζουν και διαλύουν συνεχώς μισθούς και μεροκάματα, εργασιακές σχέσεις, υγεία, παιδεία, ασφαλιστικά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες, διογκώνουν τους φόρους και επιβάλουν εξοντωτικά χαράτσια.
Είναι τόσο ανάλγητη, ωμή και έντονα ταξική (υπέρ του κεφαλαίου) αυτή η πολιτική, που οδηγεί στην εξαθλίωση δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, χωρίς στέγη, ρεύμα, φάρμακα, στοιχειώδη διατροφή. Γονείς που αυτοκτονούν γιατί δεν μπορούν να καλύψουν τις οικογενειακές ανάγκες και παιδιά που λιποθυμούν στα θρανία από ασιτία!!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι εργοδότες έχουν αποθρασυνθεί. Ασύδοτοι απολύουν αβέρτα, κλείνουν επιχειρήσεις για να μεταφέρουν σε άλλους τομείς, πιο κερδοφόρους, τις δραστηριότητές τους, αρνούνται να καταβάλλουν δεδουλευμένα, καταπατούν συλλογικές συμβάσεις, επιβάλλουν εκ περιτροπής ή μερική εργασία, κατεβάζουν τους μισθούς στο μισό.
Ελληνική Χαλυβουργία, Λουκίσσας, 3Ε, ALTER, Ελευθεροτυπία, Μύλωνας, NOTOS, Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, Ερρίκος Ντυνάν, ΑλεξΠΑΚ, Κατσέλη, Γερολυμάτος, DIANA, ΡΟΔΟΠΗ, ΣΕΚΑΠ, ALUMIL ….. Ατέλειωτος ο κατάλογος. Παντού τα ίδια. Θέλουν τους εργαζόμενους απλά εργαλεία, υποταγμένους και ανοργάνωτους.
Όμως, αυτή η επέλαση της βαρβαρότητας ξυπνάει μαζικά τις λαϊκές-εργατικές συνειδήσεις. Με μπροστάρη τον μεγαλειώδη αγώνα στη Χαλυβουργία, πληθαίνουν καθημερινά οι εστίες αντίστασης.
Στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές χιλιάδες λαού και εργαζομένων επιλέγουν το δρόμο του συλλογικού αγώνα, παίρνουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια. Υπερασπίζονται το παρόν και το μέλλον τους, το ταξικό τους συμφέρον. Χτίζουν νέους δεσμούς αλληλεγγύης κόντρα στην απομόνωση και το φόβο που θέλει να επιβάλει το σύστημα. Ανοίγουν το δρόμο για τις πρώτες σημαντικές νίκες. Το δρόμο για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
Συγκέντρωση, Τρίτη 17-01-2012, 6:30 μμ Κεντρική Πλατεία
http://laoutaris.wordpress.com/2012/01/17/sifonios/
ΑπάντησηΔιαγραφή